تحلیل زیبایی شناختی تصویرهای هنری و موسیقایی صحیفه سجادیه (مطالعه موردی دعاهای 23، 24، 25)

در میان آثار به جامانده از معصومین (ع)، نیایش های امام سجاد (ع) به لحاظ سبک و اسلوب بیان از دیگر آثار متمایز است. امام سجاد با ارائه کتاب صحیفه، باب تازه ای از ادبیات موسوم به ادب دعا را گشودند که به لحاظ ادبی از نمونه های برجسته و زیبای متون عربی به شمار می رود. تشبیه ها، استعاره ها و کنایه هایی که در این کتاب آمده، تصویرهای هنری زیبایی را به ارمغان آورده است که نشانگر اهمیت بارز این صنایع ادبی نزد آن حضرت است. همچنین استعمال برخی صنایع بدیعی ازجمله سجع، جناس، حسن نسق و... نوعی ایقاع و موسیقی درونی به کلام امام بخشیده است که بیش ازپیش به زیبایی متن و تأثیر آن بر مخاطب می افزاید. این مقاله در پی آن است تا با رویکرد بلاغی به نقد و تحلیل زیبایی شناختی این صنایع در دعاهای 23، 24 و 25 صحیفه سجادیه بپردازد. روش کار در این پژوهش، توصیفی ـ تحلیلی است و درصدد است تا به تحلیل و تبیین جلوه های زیبایی صنایع بیانی و برخی از صنایع بدیعی بپردازد که در تولید موسیقی درونی متن مؤثرند.